Ο καθηγητής του στο Α.Π.Θ  Ξενής Σαχίνης γράφει:

Αυτή η μικρή παρουσίαση θα ήθελα να αρχίσει με μια ερώτηση που πιστεύω ότι δεν είναι ρητορική. Μπορεί μέσα από αυτό που φαίνεται ως θέμα «τετριμμένο»,και από την εικαστική του διαχείριση να έχουμε μια καινούργια ματιά; Η απάντηση είναι αβίαστη και άμεση, βεβαίως.
    Μια από τις περιπτώσεις που επιβεβαιώνουν αυτόν τον κανόνα είναι ο Γιώργος Πάλλης. Έχοντας ήδη περατώσει τις σπουδές του στη ζωγραφική αποφάσισε να τις συνεχίσει διευρύνοντας τον εικαστικό του ορίζοντα στη χαρακτική, έθεσε προβλήματα και πρότεινε λύσεις που τις χαρακτηρίζει το προσωπικό ύφος και η ευρηματικότητα στον τομέα της επιλογής νέων υλικών, που αποτέλεσαν τις μήτρες υποδοχής και μετάβασης του χρώματος στο χαρτί. Και όταν λέω ότι η χαρακτική είναι ένας άλλος τρόπος για να βάζει κανείς χρωματικοί ύλη επάνω σε μια επιφάνεια υποδοχής, έρχεται πάλι η δουλειά του καλλιτέχνη να υποστηρίξει αυτή την ιδέα περίτρανα.
     Βρισκόμαστε μπροστά σε έργα που είναι απαλλαγμένα από το άγχος της στείρας τεχνικής, έργα που φανερώνουν την αγάπη του δημιουργού για το ψάξιμο της ύλης της μήτρας, που μετουσιώνεται σε μια σύνθεση χρωμάτων γεμάτη ψυχισμό .Χρώμα τυπωμένο και τόσο μεστό όσο το χώμα που μας δίνει το αιώνιο πλούσιο λαδί .Τα έργα του, όπως και κάποιων άλλων νέων χαρακτών παρουσιάζουν μια μοναδικότητα. Ως αντίτυπα είναι ίδια και όμως διαφέρουν από τα προηγούμενα και τα επόμενα. Είναι συνθέσεις που το κάθε τύπωμα αναδύεται από μια καινούργια παραλλαγή που προκύπτει.

Ξενής Σαχίνης

Αναπληρωτής καθηγητής Χαρακτικής