"Στο κόκκινο χιόνι"
«…Εμπνέομαι από την άσπρη νιφάδα του χιονιού που θα καεί στην κόκκινη κόλαση…»

Η Γκαλερί Έρση την Πέμπτη, 5 Οκτωβρίου 2017 & ώρα 19.30 μ.μ. εγκαινιάζει την ατομική έκθεση ζωγραφικής του Μιχάλη Κόκκινου.

Η ζωγραφική του Μιχάλη Κόκκινου είναι κατά βάση ανθρωποκεντρική. Όταν απεικονίζει τοπία ή την φιγούρα σε συνάρτηση με στοιχεία του περιβάλλοντος, τα παρουσιάζει μέσα από μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα που αποδίδει ρευστές και εσωτερικά συγκρουσιακές ή αντιφατικές καταστάσεις, που αποτυπώνουν αινίγματα της ζωής, δίνοντας εναύσματα στοχασμού στον θεατή.

Τα θέματα του καλλιτέχνη, με συμβολικό ή αλληγορικό περιεχόμενο, προέρχονται από μετου-σιωμένες παρατηρήσεις της καθημερινότητας, συνδυασμένες με μνήμες και εντυπώσεις, οι οποίες αναβλύζουν άλλοτε από το ατομικό και πότε από το συλλογικό υποσυνείδητο.

Η πηγαία εικαστική γραφή του Μιχάλη Κόκκινου διακρίνεται για την ρευστότητα και την εξπρεσιονιστική της ελευθερία, αναδεικνύοντας τις χυμώδεις εντάσεις, αλλά και τις ομιλητικές αντι-παραθέσεις του χρώματος, καθώς αυτές διαμορφώνουν εικόνες υποβλητικές, με την φωταύγεια και τις δραματικές σκιές να δραστηριοποιούν τον νού και την φαντασία του θεατή, προκειμένου να διαισθανθεί πίσω από τα ορατά, τα υφέρποντα κυρίως και τα σιωπηλά παραλειπόμενα της κάθε σύνθεσης.

Ο καλλιτέχνης συνηθίζει να αποδίδει συνεκδοχικά το βλέμμα, την στάση του σώματος, τις χειρονομίες ή το ύφος του προσώπου, ως ενδεικτικό γνώρισμα της σύνολης προσωπικότητας που αποτυπώνει στις επιφάνειές του, κυρίως αναφορικά με τον ψυχισμό της.

Χρησιμοποιεί την παραστατικότητα, χωρίς να καθηλώνεται σ’ αυτήν. Δεν τον ενδιαφέρει ο λεπτομερής περιγραφικός σχεδιασμός, αλλά να μεταφέρει στον θεατή την αίσθηση που προκαλεί το θέμα του ζωγραφισμένο με εξπρεσιονιστικές χρωματικές αντιπαραθέσεις (κόκκινο, κίτρινο-μενεξεδί-βαθύ μαβί), καθώς η συγκοπτόμενή του πινελιά τονίζει τις εντάσεις και τις υφέσεις που προκαλούνται μέσα από τον χρωμοσχεδιαστικό της διάλογο. Το φως διαπερνά όλο το θέμα, χωρίς να αφήνει σκοτάδια και χωρίς να διακρίνεται συγκεκριμένη εστία έκλυσης αυτού του φωτός, με αποτέλεσμα η χοϊκότητα και η γήινη αίσθηση που προκαλούν πολλές φορές οι πίνακές του, να αποκτούν μια διάσταση μετέωρη και μεταφυσική.

Αθηνά Σχινά
Καθ. Παν/μίου Αθηνών, Κριτικός και Ιστορικός Τέχνης