«ΠΑΡΑΘΕΣΕΙΣ»

Ο Ιστορικός τέχνης Χρήστος Π. Μιχαλόπουλος γράφει...

Στην ενότητα έργων υπό τον τίτλο «Παραθέσεις» ο Στέλιος Τόλιος επιχειρεί με επιδέξιο τρόπο να αντιπαραθέσει την εικόνα του αστικού με την όψη του φυσικού – αγροτικού τοπίου. Η κατακόκκινη πανδαισία ενός αγρού από παπαρούνες συνδιαλέγεται με την κρεμαστή γέφυρα του Βοσπόρου. Μία μπορντούρα από κατάμαυρα τριαντάφυλλα διακοσμεί τη ζωγραφισμένη ομιχλώδη όψη της Βενετίας με την πλατεία του Σαν Μάρκο και του παλατιού των Δόγηδων σε πρώτο πλάνο.

Μία πεταλούδα πεταρίζει πάνω από μία λίμνη με νούφαρα την ώρα που ο ήλιος έχει μόλις δύσει, ενώ μια καρδερίνα φτερουγίζει ανάμεσα στους ολάνθιστους κλώνους μιας ανοιξιάτικης αμυγδαλιάς πλάι σε μία αποχρωματισμένη καρτ-ποστάλ αθηναϊκού αστικού τοπίου με τον Λυκαβηττό και τον βράχο της Ακρόπολης στο βάθος.

Με αυτάρκεια και αυξημένη συνείδηση των περιοριστικών προϋποθέσεων του μέσου ο Τόλιος συγκεντρώνεται στη διαδικασία της κατασκευής, εξυμνώντας την καθοριστική λειτουργία του χρώματος και της χειρονομίας στο πλάσιμο της εικόνας. Η ζωγραφική του κατά συνέπεια αποτελεί κριτικό αναστοχασμό πάνω στη φύση των ίδιων της των μέσων. Ο Τόλιος πειραματίζεται με τα όρια της υλικότητας του μέσου διερευνώντας σε βάθος όσα κοινά μορφολογικά και υλικοτεχνικά σημεία αναφοράς μοιράζεται με το έργο ζωγράφων όπως του Claude Monet, Θάνου Τσίγκου, Anselm Kiefer και του Jackson Pollock μεταξύ άλλων.