«ΤΟΠΙΑ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ - ΦΥΣΗ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΧΡΩΜΑ»

Δεν είναι πολλοί οι νεότεροι ζωγράφοι που ενδιαφέρονται για τα κλασσικά θέματα και ο Πέτρος Καραβέβας φαίνεται ότι έχει δεσμευτεί να υπηρετεί την τοπιογραφία και την προσωπογραφία , πρόσφατα μάλιστα και τον συνδυασμό τους.

Στα τοπία του έχει ήδη κατακτήσει μια προσωπική γραφή και έναν δικό του εικονογραφικό κόσμο. Συνδυασμό εμπειρικών εντυπώσεων από την φύση και γενικευτικών διατυπώσεων στη σύνθεση. Ώριμα και κατασταλαγμένα έργα , έχουν καλά αρθρωμένα πλάνα και διαμόρφωση του βάθους , χρωματικούς τόνους που λειτουργούν ως ιμπρεσσιονιστική ανάμνηση της αυτούσιας επαφής με τη φύση και γραφή που όχι μόνο αναπαριστάνει το χρώμα αλλά και λειτουργεί δυναμικά, στιγμές – στιγμές εξπρεσιονιστικά , μεταφέροντας ένα διακριτικό πάθος του καλλιτέχνη.

Αρκετά από αυτά τα ενδιαφέροντα έργα διατηρούν οπτικές αναμνήσεις από τις περιοχές που ζωγραφίστηκαν τα Μεσόγεια Αττικής η τις Κυκλάδες , αλλά έχουν αναχθεί σε γενική διαμόρφωση πλάνων που αλληλοσυμπληρώνονται στην προοπτική του χώρου. Σε πολλά η έμμεση καταγραφή της στιγμής της έμπνευσης είναι παρούσα ως στοιχείο βιωματικό του πίνακα , πχ το χρώμα των χωραφιών δηλώνει καλοκαίρι ή το σχήμα των σύννεφων δείχνει τον καιρό.

Ο Καραβέβας είναι προικισμένος τοπιογράφος αναμφίβολα και έχει τα γνωρίσματα εκείνα που παλιότερα , στον 17ο αιώνα , καθιέρωσαν αυτό το δύσκολο είδος , όταν ο Γ.Ρέισνταλ τα πρωτοέκανε αυτόνομο θέμα στην ολλανδική ζωγραφική ΣΠαγανισμός που προκύπτει από μια συμβολική – ιερή θεώρηση της φύσης και κάποιος ρεαλισμός που προκύπτει από επιμέρους συγκεκριμένα τοπιογραφικά γνωρίσματα.

Χάρης Καμπουρίδης