«αλίρραντα»

Θαλασσοδαρμένα σκαριά, σκουριασμένοι τενεκέδες, παρατημένα καραβόσκοινα, αφημένες άγκυρες, άχρηστες αλυσίδες και πεταμένα τελάρα είναι τα θέματά της. Ο ιστορικός της τέχνης Δημήτρης Παυλόπουλος σημειώνει: «Ρεαλιστική στην κύρια κατεύθυνσή της, όχι ξερά φωτογραφική, η ζωγραφική της Αθανασίας δεν παγιδεύεται στην στεγνή παράθεση αντικειμένων που αναζητά και βρίσκει γύρω της. Συνδέεται στενά μαζί τους, τα φορτίζει με συναισθήματα, τα κάνει μέρος της προσωπικής ιστορίας της. Κατορθώνει, χωρίς συναισθηματικές υπερβολές ή υποκριτικές εξάρσεις, να ζει και να ζωοποιεί τα άψυχα κομμάτια και θρύψαλα του καρυωτακικού «προσχήματος του βίου» μας».