«Ξύλο Χρωματιστό» ονόμασε η ίδια τα εκθέματά της. Είναι μια επιτυχημένη απόπειρα τόρευσης που κατορθώνει να ξεφύγει από τη δυσδιάστατη επιφάνεια με τα ανάγλυφα αλλά και με τα ολόγλυφα έργα της.

Η Λίντα Λάππα γεννήθηκε στο Κάιρο και ήρθε στην Ελλάδα με την οικογένειά της σε ηλικία επτά ετών. Τελείωσε το σχολείο στην Αθήνα και το 1969 έγινε δεκτή στην Accademia di Belle Arti στη Φλωρεντία. Η Φλωρεντία τη μάγεψε όχι όμως και η Accademia. Η νεανική απογοήτευση από τον συντηρητικό χαρακτήρα της Σχολής την οδήγησε δύο χρόνια αργότερα στην απόφαση να πάρει το δρόμο του γυρισμού.

Η Αθήνα του 1972 θα την απογοήτευε ακόμα περισσότερο. Αναζητώντας νέο τόπο διαμονής θα καταλήξει στη Σαντορίνης. Ένα είδος μαλτεζόπετρας που συναντά στα μπάζα των ανασκαφών στο Ακρωτήρι της δίνει ένα υλικό που ικανοποιεί την επιθυμία της να ξεφύγει από τα σύνορα της ζωγραφικής και τις δύο διαστάσεις. Σκαλίζει τρισδιάστατες φόρμες και αγαλματίδια επηρεασμένη από τα κυκλαδίτικα ειδώλια. Το σκάλισμα αυτής της πέτρας θα γίνει απαγορευτικό όταν θα της προκαλέσει στα χέρια δερματικό πρόβλημα.

Το 1977 τη βρίσκει στη Σκόπελο και στην πρώτη της Έκθεση σ' ένα παραδοσιακό Σκοπελίτικο σπίτι στη Γκαλερί Αρμόλι. Θα μείνει εκεί για τρία χρόνια μέχρι να επιστρέψει και πάλι στη Σαντορίνη.

Μια ξύλινη ταμπέλα που ζωγράφισε και δώρισε σε έναν φίλο θα γινόταν η αφορμή για πλήθος πολύχρωμων συνθέσεων, πρωτότυπων, με χιούμορ και όλο και περισσότερο ανάγλυφων. Τα Φηρά και η Οία είναι ακόμα μια μόνιμη υπαίθρια έκθεση των έργων της. Τα τελευταία χρόνια ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Στην καινούρια της δουλειά “Ξύλο Χρωματιστό” που φιλοξενείται στη Γκαλερί της Έρσης, μερικά έργα της ξέφυγαν από τον τοίχο και στάθηκαν στα πόδια τους.